Poradnia Zdrowia Psychicznego – Dzieci

Odbywają się w trybie planowym. Do psychiatry pracującego w trybie ambulatoryjnym nie jest wymagane skierowanie.  skierowania od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, który ma podpisany kontrakt z NFZ, wymagane jest do psychologa lub psychoterapeuty.

Zaburzenia jakie leczymy w Poradni:

• zaburzenia emocjonalne
• całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm, zespół Aspergera)
• zaburzenia lękowe (lęk separacyjny, fobie, lęk społeczny, mutyzm wybiórczy, reakcja na ciężki stres, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne)
• zaburzenia dysocjacyjne, zaburzenia przebiegające pod postacią somatyczną
• zaburzenia nastroju (depresja, zaburzenia afektywne dwubiegunowe) tiki, zespól Gilles de la Tourette zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD, ADD)
• zaburzenia zachowania
• zaburzenia odżywiania (jadłowstręt psychiczny, bulimia)
• zaburzenia psychotyczne
• upośledzenie umysłowe
• moczenie mimowolne, zanieczyszczanie się
• zaburzenia snu
• specyficzne trudności w uczeniu się
• maltretowanie psychiczne, fizyczne, wykorzystywanie seksualne

Lekarz podczas kilku pierwszych wizyt rozmawia z rodzicami dziecka i samym dzieckiem (zbiera tzw. wywiad osobisty i rodzinny) po to, aby ostatecznie rozpoznać problem dziecka. Podczas zbierania wywiadu osobistego będziecie Państwo pytani o rozwój Waszego dziecka od okresu ciąży do dnia dzisiejszego. Wywiad rodzinny dotyczy informacji na temat pozostałych członków najbliższej rodziny (stan zdrowia, zawód, wykształcenie itp.)
Ocena stanu psychicznego dziecka polega na rozmowie (czasami na zabawie) z dzieckiem, propozycji wykonania rysunku. Na kolejnej wizycie lekarz rozmawia z rodzicami, przedstawia diagnozę uwzględniającą kontekst rodzinny oraz społeczny dziecka, proponuje leczenie (psychoterapeutyczne, farmakologiczne). Jeżeli lekarz zaleci leczenie farmakologiczne, wówczas może wcześniej zlecić badania krwi, EKG serca (lub inne niezbędne badania diagnostyczne), aby ocenić stan somatyczny pacjenta. W trakcie leczenia konieczne jest wykonywanie badań kontrolnych krwi, co 3-6 miesięcy, jak również kontrolne wizyty u lekarza.
Ponieważ większość leków stosowanych w psychiatrii nie została zarejestrowana do leczenia dzieci, przed rozpoczęciem leczenia wymagana jest od Państwa pisemna zgoda na włączenie leków. Możecie Państwo zadawać lekarzowi wszelkie pytania dotyczące zalecanego preparatu na temat mechanizmu działania, potencjalnych działań niepożądanych itp. Rozpoczynając leczenie powinniście mieć Państwo wewnętrzne przekonanie, że lek jest niezbędny oraz chcecie podjąć próbę wsparcia farmakologicznego swojego dziecka.

Psycholog na pierwszej wizycie rozmawia z rodzicami, aby uzyskać informacje na temat problemów dziecka, dotychczasowych sposobów radzenia sobie z trudnościami, sytuacji rodzinnej, historii edukacyjnej, zdrowotnej dziecka (tzw. wywiad psychologiczny). Następna wizyta to badanie psychologiczne dziecka. Dzięki wykonaniu testów psychologicznych (badających poziom rozwoju umysłowego, opisujących strukturę osobowości, identyfikujących zaspokojone i niezaspokojone potrzeby emocjonalne, pozwalających na stwierdzenie lub wykluczenie dysleksji, dysgrafii rozwojowej) psycholog może ocenić potencjał dziecka, jak również jego ograniczenia, przeżywane trudności, źródła frustracji. Kolejnym elementem badania psychologicznego jest rozmowa z dzieckiem, wykonywanie rysunków, odpowiadanie na łatwe i bardziej skomplikowane pytania, czasem pisanie i czytanie. Testy psychologiczne są zróżnicowane. Psycholog dostosowuje rodzaj testu do wieku i problemu dziecka. Na następnej wizycie odbywa się spotkanie z rodzicami lub z pacjentem, aby przedstawić wyniki badań i ustalić dalsze postępowanie terapeutyczne.

W zależności od problemu pacjenta terapeuta może zaproponować terapię krótkoterminową (ok. 6 miesięcy) lub długoterminową (ok. 1 roku lub dłuższą). Spotkania odbywają się raz w tygodniu. Podstawą sukcesu terapeutycznego jest między innymi zaangażowanie rodziców w proces diagnostyczny i terapeutyczny. Dzieci w wieku szkolnym mają małą motywację do terapii, dlatego liczymy na Państwa ścisłą współpracę z nami oraz motywowanie swojego dziecka do cotygodniowych spotkań z psychologiem. Regularność spotkań jest ważnym elementem skutecznej terapii.
Podczas sesji terapeutycznych psycholog może pracować z dzieckiem przy pomocy zabawek. W trakcie obserwacji i zabawy z dzieckiem terapeuta stara się zrozumieć świat jego przeżyć. Terapia umożliwia ujawnienie i odreagowanie silnych, stłumionych emocji, poszerza jego horyzonty myślenia, umożliwia wewnętrzną integrację, zmianę.
W przypadku starszych dzieci (młodzieży) terapia polega głównie na rozmowie mającej na celu identyfikację myśli, związanych z nimi emocji, następujących po nich zachowań. . Jeżeli będzie mógł na nie odpowiedzieć, nie naruszając tajemnicy dziecka, na pewno udzieli Wam wyczerpującej odpowiedzi.